tanımaq — f. 1. Bir adamı, şeyi və s. görərkən, keçmişdə onunla tanış olduğunu, tanışlığını xatırlamaq. Cəbhə dostunu tanımaq. Keçmiş sinif yoldaşını tanımaq. // Tanış olmaq, tanışlığı olmaq. <Yaqut:> Onu tanıyıram. Adı Yaşardır. C. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanıma — «Tanımaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanınmaq — «Tanımaq»dan məch. <Xaqani:> Yazsaydım qəsidə əgər hər zaman; Şərqə tanınmazdı sevimli Şirvan. M. R.. Ağazal öz motosikletinin yanında durub, başına qazan kimi girdə papaq qoymuşdu, üzü yaxşı seçilmirdi, güclə tanınırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zat — is. <ər.> 1. Əsil, mənşə, kök, nəsil, nəsəb. Xəbər alın o namərdin zatını; Aparıbdı mərd igidin atını. «Koroğlu». <Heydər bəy:> Zatında şübhə olanlar öz nəsəbləri üçün şəhadətnamə qayırırlar. M. F. A.. Oğlumuzun, şükr kim, zatı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilmək — f. 1. Bir şey haqqında məlumatı olmaq, xəbərdar olmaq, vaqif olmaq. Mən bunu çoxdan bilirdim. Bu xüsusda mən heç bir şey bilmirəm. Bilirsənsə, gəl söylə. Mən sənin fikrini bilmək istərdim. – Ey dil, aman dı, sirrini biganə bilməsin. M. Ə. S.. Qoy … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burun — is. 1. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burun pərdəsi (burun deşiklərinin arasındakı pərdə). 2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s. nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi. Çəkmənin burnu. Dəhrənin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bütünlüklə — z. Tamamilə, tamam, hamısı, tam surətdə. Pambığın yığılması və təmizlənməsi işləri bütünlüklə mexanikləşdiriləcəkdir. – Məhərrəm öz yoldaşını bütünlüklə tanımaq üçün çox vaxt sərf etmədi. H. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bələd — <ər.> 1. sif. Bir adam, iş və s. ilə yaxşı tanış olan: bilən, yetik. O bu yerlərə bələd adamdır. – <Gülbahar:> Dadaş, . . sən dediyin adamların heç birinə mən bələd deyiləm. C. M.. Bələd olmaq – tanış olmaq, aşna olmaq, tanımaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dabbağ — is. <ər.> Heyvan dərilərini aşılama vasitəsilə gönə və meşinə çevirmək sənəti ilə məşğul olan usta. Dabbağ sevdiyi dərini yerdən yerə vurar. (Ata. sözü). Dabbağ etmək – dərini aşılama vasitəsilə gön və ya meşinə çevirmək. ◊ Dabbağda gönünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
